In 1982 bracht de Engelse band The Clash het nummer "Should I Stay or Should I Go" uit. Veertig jaar later zingen John en ik er herhaaldelijk een deel van, terwijl we proberen te besluiten wat we met onze plannen gaan doen. ♪ Moet ik blijven of moet ik nu gaan? Als ik ga, zullen er problemen zijn; En als ik blijf, wordt het verdubbeld ♫ . Het voelt zeker als een clash: onze droom tegen de pandemie.
We hebben het jaar op een geweldige manier afgesloten. John en een vriend werkten aan de camper en verbeterden de ophanging door SumoSprings te installeren. Ze hebben ook een reservewielhouder geïnstalleerd, wat betekent dat we ons reservewiel nu in stijl kunnen vervoeren.
De laatste schoolweken gingen snel en de kerstvakantie voor de kinderen en mij begon op 23 december. John had, door de manier waarop kerst dit jaar viel, ook veel vrije dagen. We vierden een rustige kerst thuis met lekkere maaltijden en cadeautjes onder ons kleine boompje.
Op tweede kerstdag begonnen we aan onze reis naar London Ontario. Een driedaagse rit van ongeveer 2300km. Om het in perspectief te brengen voor onze Europese vrienden, dat is van de Nederlandse grens met Duitsland tot Moskou, Rusland. We namen onze camper mee, die we uiteraard winterklaar hadden gemaakt lang voordat de vrieskou over Winnipeg neerdaalde. Winterklaar maken betekent dat alle leidingen worden uitgeblazen en dat er antivries wordt toegevoegd aan alle waterleidingen. Temperaturen onder nul en af en toe sneeuw tijdens deze reis maakten het niet ideaal om de camper 's nachts te gebruiken. Maar het rijden betekende nog een proefrit voor het echte werk begint! We hadden hotels geboekt in Thunder Bay (700 km), Sault Ste Marie (nog eens 700 km) en Barrie (600 km). De laatste 250 km hebben we op dag vier gereden naar... Oma!
Mijn moeder is een paar weken op bezoek bij haar zus en zwager en na meer dan twee jaar zijn we eindelijk in hetzelfde land en zo dichtbij! Het was absoluut heerlijk om een paar dagen met Oma en mijn oom en tante door te brengen; om elkaar te kunnen knuffelen en elkaars aanwezigheid te kunnen voelen, was zo fijn. We hebben veel gepraat, gelachen, spelletjes gespeeld, samen gegeten en we hebben met z'n allen het nieuwe jaar ingeluid.
Toen we hoorden dat de vakantie van de kinderen met twee dagen was verlengd, hebben we een extra dag aan ons verblijf toegevoegd. Op 2 januari begonnen we aan onze rit terug naar huis, maar niet voordat we de Niagara Falls hadden bezocht!
De laatste keer dat we in Niagara waren, was in de zomer van 2019 op een bloedhete dag. Deze keer was het een zachte winterdag en sneeuwde het de hele tijd. De watervallen waren niet bevroren maar toch adembenemend mooi. We brachten er slechts twee uur door, maar het was genoeg om het gevoel te hebben dat we op een grote reis ver van huis waren. Na nog een nacht in Barrie reden we weer de drie volle dagen naar huis. We waren super blij met de manier waarop de camper reed en zich in deze extreme temperaturen en omstandigheden gedroeg.
Thuis wachtte een dik pak sneeuw en -25°C op ons. Wat betreft de clash? We geven Omicron een paar weken de tijd om zijn koers te herzien terwijl we aan de camper sleutelen. We hebben nog veel meer ideeën om het echt ons eigen huisje te maken. En dan, hopelijk tegen het einde van de maand, hebben we een beter zicht op hoe deze lente eruit kan zien. Wij blijven positief!
Een nieuw jaar wacht op ons... 2022... wat hebben je voor ons in petto?!
Comments