Na een jaar van voorbereidingen, weken van inpakken en organiseren, en afscheid nemen, zijn we nu officieel onderweg!
Allereerst willen we onze vrienden Darcy en Tammy, en hun dochter Sam, hartelijk bedanken dat ze ons de afgelopen dagen bij hen hebben laten logeren. Het was een zegen om een huis te hebben waar we naar toe konden terwijl we onze eigen huisje inpakten. We hadden een geweldige tijd samen met heerlijke maaltijden en veel pret. En hun hond Josie? Absoluut de liefste hond in Winnipeg en omgeving!
Darcy is ook degene die John heeft geholpen met meerdere aanpassingen aan onze camper, van een poot voor onze tafel tot een richel die voorkomt dat Raija uit haar bed valt, tot meerdere op maat gemaakte planken in onze kasten.
En zo vertrokken we vanmorgen vanuit Winnipeg met een temperatuur van rond de -20°C. We hadden gehoopt op warmer weer, maar Moeder Natuur werkte niet mee. De paar lentedagen die we onlangs hadden, zijn een verre herinnering.
Het stuk naar Thunder Bay is zo'n 720km lang en we hebben het meerdere keren gereden. De laatste keer was drie maanden geleden toen we naar London ON reden. We hadden liever een kortere lengte gereden, maar er is niet echt veel tussen Winnipeg en Thunder Bay.
Vannacht verblijven we in een hotel, aangezien het weer in Thunder Bay iets warmer is met -14°C, maar dat is nog te koud om in onze camper te slapen. Die is gewoon niet gebouwd voor deze temperaturen.
Eerlijk gezegd is het nog niet doorgedrongen dat we echt vertrokken zijn. Ik weet niet zeker wat er voor nodig is, maar het voelt gewoon als een nieuwe roadtrip tot nu toe. We zijn allemaal behoorlijk moe van alles wat er de afgelopen weken is gebeurd. Het is goed dat we een week hebben om naar Halifax te rijden, het geeft ons de tijd om te wennen aan onze nieuwe situatie, te slapen en nieuwe energie op te doen. Binnenkort meer!
Veel plezier allemaal!!! M&D