We namen de veerboot van Cairnryan (Schotland) naar Larne (Noord-Ierland) op een zeer stormachtige dag. We hebben in ons leven veel veerboten genomen, maar dit was een van de meest onrustigste overtochten tot nu toe. Meestal verkennen we de veerboot en spelen we spelletjes, maar deze keer zaten we gewoon rustig te wachten tot de boot de Ierse Zee was overgestoken.
In Belfast werd onze camping gerund door het plaatselijke gemeenschapscentrum. Toen we ons registreerden voor ons verblijf, zagen we dat ze een "Clip 'n Climb" en een binnenspeeltuin hadden. Na het avondeten genoot Raija van een uurtje spelen met nieuw gevonden vriendjes in de binnenspeeltuin en Myron testte zijn klimvaardigheden bij Clip 'n Climb. Beide kinderen hadden veel plezier. Myron werd door het personeel gevraagd hoeveel jaar hij al klom. Ze hadden het antwoord "Dit is mijn eerste keer!" niet verwacht. Ik denk dat zeilen hem sterk heeft gemaakt ;)
Voordat we Noord-Ierland binnenkwamen, wisten zowel John als ik niet veel over de regio die bij het Verenigd Koninkrijk hoort. We zijn allebei geboren in het midden van de jaren 70 en zijn opgegroeid met constant nieuws over de onrust in dit gebied. The Troubles, het etnisch-nationalistische conflict in Noord-Ierland, duurde ongeveer 30 jaar en eindigde in 1998. Het beeld van een regio die zo verdeeld, zo gekwetst was, zat nog steeds in onze gedachten.
We waren blij om eindelijk hier te reizen en te zien dat dat beeld verleden tijd was.
We bezochten Belfast voor een dag en waren aangenaam verrast door de Titanic Quarter. De Titanic werd hier in het begin van 1900 gebouwd door het scheepsbouwbedrijf Harland & Wolff. Tegenwoordig herbergt het gebied het Titanic Museum, de SS Nomadic (een voormalige tender van de Titanic) en een interessante waterkant met glas-in-loodramen met een Game of Thrones-thema.
Het Titanic-museum had een groot plein met de contouren van de Titanic erop, waar we rond konden lopen en meer te weten konden komen over de lay-out van het schip en over de passagiers en bemanning die omkwamen in de nacht dat de Titanic zonk.
De oude binnenstad van Belfast was misschien niet de mooiste, maar had wel een aantal interessante plekken. De Albert Memorial Clock, The Salmon of Knowledge, het stadhuis en het Titanic gedenkteken waren zeker een bezoek waard!
We brachten een nacht door in Antrim, naast Lough Neagh. Tijdens een avondwandeling vonden we dit kunstwerk, naast het meer. We leerden meer over de legende van Fionn Mc Cumhaill, die een Schotse reus achtervolgde en een brok aarde uit het noorden van Ierland opraapte en achter hem aan gooide, maar het landde in de zee. Afhankelijk van waar je vandaan komt, vormde de klomp het eiland Man, of Ailsa Craig, terwijl het gat dat in de grond achterbleef Lough Neagh werd.
Onze laatste stop in Noord-Ierland was in Londonderry (of Derry), de enige volledig ommuurde stad in Ierland. We liepen over de 17e-eeuwse muur en genoten van de vergezichten.
We bezochten ook de Guildhall, waar we onze ogen uitkeken in de grote zaal met zijn glas-in-loodramen, en waar we leerden over de Plantage van Ulster in een zeer interessante tentoonstelling. Het nieuwsbericht van augustus 1887 over een snelle doorgang naar Manitoba, was een mooie manier om een gesprek met de kinderen aan te gaan over de eerste immigranten die het land binnenkwamen dat we thuis noemen.
Noord-Ierland stelde niet teleur. Je kunt zien dat het een bewogen verleden heeft gehad, maar het is zeker een plek waar we gemakkelijk meer tijd hadden kunnen doorbrengen.
Comments