Mijn oprechte excuses dat ik de laatste tijd niets heb gepost. Het gaat super goed met ons en we zijn ondertussen weer terug op Europese bodem. Onze vijf maanden in Afrika waren zeer bijzonder en we proberen nog steeds om alles te verwerken wat we hebben meegemaakt. Ons leven is 180 graden veranderd sinds we Afrika verlieten!
Ik neem jou en mijzelf graag mee terug naar dat prachtige continent, om ons verhaal van onze reizen voort te zetten:
Onze Zwitserse vrienden, Sylvia en Friedwart, namen contact met ons op omdat ze de wildernis in wilden en op zoek waren naar metgezellen om mee te gaan. We hadden aan dezelfde reis gedacht, maar wisten dat het niet verstandig was om alleen te reizen. We namen hun aanbod graag aan en we troffen elkaar in Palmwag, om ons voor te bereiden op de woestijn.
We maakten ons op voor een reis van vier dagen naar een afgelegen gebied en sloegen voedsel en water in. Drie liter water per dag per persoon, plus een beetje extra, wat voor ons 60 liter betekende!
De eerste dag reden we door de Palmwag Concession, een eindeloos, surrealistisch basaltlandschap.
We hebben genoten van onze tijd hier. De luchtspiegelingen waren magisch en de lucht leek eindeloos. Het is moeilijk om een āāplek op de wereld te vinden waar je echt niets hoort behalve jezelf en waar je helemaal niemand ontmoet.
We hebben echt veel geleerd over de planten die groeien in de Namib-woestijn, zoals de wilde meloen en de welwitschia. Sylvia en Friedwart woonden ooit een paar jaar in Namibiƫ en deelden veel kennis met ons.
We vonden een super mooie plek voor de nacht. We deelden het met een andere reiziger, die al een paar weken in de woestijn was. We nodigden hem uit voor "dessert in the desert" (een toetje in de woestijn) en hij kon de verse ananas die we deelden waarderen.
De volgende ochtend vervolgden we onze rit, richting de Hoanib rivierbedding. We zijn tot nu toe niet veel dieren tegengekomen omdat het land hier kaal is en water schaars is. Het was dan ook heel leuk om de eerste giraffen te zien!
De Hoanib is een seizoensgebonden rivier en stroomt slechts om de paar jaar door hevige regenval in het achterland van het stroomgebied. Er was nu geen water, maar de rivierbedding was vol leven! Andere mensen kwamen we nauwelijks tegen, maar we zagen wel veel dieren, die allemaal genoten van de vegetatie die in dit gebied groeide.
Onverwachte overstromingen zijn hier een reƫel gevaar, vooral in het regenseizoen, daarom kun je niet kamperen in de rivierbedding. We vonden een mooi plekje voor de nacht aan de oevers van de rivier.
De tijd die we hier doorbrachten is moeilijk te beschrijven. Er was geen afleiding, geen ontvangst van een mobiel netwerk, geen andere mensen, alleen wij en de wildernis om ons heen.
We hebben genoten van elke minuut hier. We voelden ons nog nooit zo verbonden met de natuur als hier!
Elke dag haalden we een tafel tevoorschijn voor de lunch en die vulden we met alles wat we in onze voorraad konden vinden. We waren altijd blij met het feestje dat we hadden gemaakt en dankbaar voor de tijd die we samen doorbrachten.
Het was tijd om terug de bewoonde wereld in te gaan.... Na een nacht in Purros reden we naar Sesfontein en Warmquelle.
Onze tijd in de Hoanib regio was heel bijzonder. Het is een herinnering die we voor altijd zullen koesteren.
We bedanken Sylvia en Friedwart voor de reis die we samen hebben gemaakt! Wat hebben we een bijzondere tijd gehad!
Jullie zijn een deel van onze familie gewordenš¤
Comments